Stonoga 🐛 Jan Brzechwa

‍

Mieszkała stonoga pod Białą, 🏠

Bo tak się jej podobało.

‍

Raz przychodzi liścik mały 📩

Do stonogi

Że proszona jest do Białej

Na pierogi. 🥟

‍

Ucieszyło to stonogę, 😊

Więc ruszyła szybko w drogę. 🚶♀️

Nim zdążyła dojść do Białej,

Nogi jej się poplątały: 🦶🦶🦶

‍

Lewa z prawą, przednia z tylną, ↔️

Każdej nodze bardzo pilno, 🏃‍♀️

Szósta zdążyć chce za siódmą, 6️⃣7️⃣

Ale siódmej iść za trudno,

No, bo przed nią stoi ósma, 8️⃣

Która właśnie jakiś guz ma. 🤕

Chciała minąć jedenastą, 1️⃣1️⃣

Poplątała się z piętnastą, 1️⃣5️⃣

A ta znów z dwudziestą piątą, 2️⃣5️⃣

Trzydziesta z dziewięćdziesiątą, 3️⃣0️⃣9️⃣0️⃣

A druga z czterdziestą czwartą, 2️⃣4️⃣4️⃣

Choć wcale nie było warto.

‍

Stanęła stonoga wśród drogi, 🛑

Rozplątać chce sobie nogi;

A w Białej stygną pierogi! 🥟❄️

Rozplątała pierwszą, drugą, 1️⃣2️⃣

Z trzecią trwało bardzo długo, 3️⃣⏳

Zanim doszła do trzydziestej, 3️⃣0️⃣

Zapomniała o dwudziestej, 2️⃣0️⃣

Przy czterdziestej już się krząta, 4️⃣0️⃣

"No, a gdzie jest pięćdziesiąta?" 5️⃣0️⃣❓

Sześćdziesiątą nogę beszta: 6️⃣0️⃣😠

‍

"Prędzej, prędzej! A gdzie reszta?" 🏃‍♀️

To wszystko tak długo trwało, ⏰

Że przez ten czas całą Białą

Przemalowano na zielono, 🟢🎨

A do Zielonej stonogi nie proszono. 🚫🐛

‍